Czasem chcemy cofnac czas, by bylo inaczej.. 

Pragne by bylo tak jak dawniej.. 

Wciąż..

W oczach łzy..

W oczach strach..

Moje pytanie zadawane dzien w dzien brzmi " dlaczego? dlaczego akurat ona.. ? " 

Ogarnela mnie pustka.. 

Nie wiem jak mam dalej sie zachowywac, co robic.. 

Pierwszy raz w zyciu, tak strasznie sie boje..

Nie wiem co przyniesie kolejny beznadziejny dzien.. 

Chcialam sie zmienic, by docenila, by wiedziala, ze jest dla mnie wszystkim.. 

Lecz nie potrafie.. Juz taka jestem, ale bardzo ja kocham ! 

Boje sie kazdego kolejnego dnia.. 

Ale wierze, ze wszystko bedzie po staremu.. 

Zapewne, nie wiecie o czym mowie, ale przepraszam, nie moge sie z Wami tym podzielic.. 

It's over . 

                                     " mam tysiace spraw, ale w oczach wciaz mam strach.. "