Kiedyś miałam tu opcję 'Kategorie'. Teraz, po długim czasie przypomniałam sobie o niej. Patrząc na to zdjęcie zastanawiam się jaką kategorię bym mu podporządkowała.

Początkowo pomyślałam o 'Najsilniejszych', lecz szybko przyszła mi na myśl kategoria 'Materiał łatwopalny' i to nie ze względu na dzielące Nas odległości, czy minione znajomości.

Posłuchaj, wiem, że nie żałujesz Naszej znajomości, ani tego że mnie poznałaś. Może to się wydawać dość egoistyczne, ale ja poprostu wiem, że tak jest. Mam trudny charakter, nie umiem ulegać. Nie umiem wybaczyć Ci, tylko dlatego, że przyjechałaś i jesteś.

Przez ostatnie siedem miesięcy w ośrodku dostałaś w dupe, nie wątpie. Wytłumaczyłam Ci już, że powinnaś dostać jeszcze i dostaniesz. Mimo wszystko chciałabym teraz spojrzeć Ci w oczy i powiedzieć Ci, że jestem z Ciebie dumna. Bo bardzo chciałabym być z Ciebie dumna. Mam również ochotę dowiedzieć się szczegółowo co czujesz, jak żyjesz, kiedy wrócisz, ale wiesz że nie mogę. Jakoś wydostałaś się z tego gówna, ale to jeszcze nie wszystko. Musisz zacząć liczyć się z ludzmi, Egoistko.

Cóż, mimo wszystko patrząc na te liczne zdjęcia, mam w głowie tysiące wspomnień, jakby miały miejsce wczoraj. Dzięki Tobie poznałam świat od tej 'gorszej' strony, ale też żałuję, że musiałaś tak w niego wpaść.

Jednym gestem zaprzepaściłaś wszystko, dobrze o tym wiesz. Wiesz też, jak to odbudować, bo wszystko da się zacząć od nowa. Natomiast ja będę stała przy swoich przekonaniach, pomimo, że bardzo chciałabym Ci pomóc. Głęboko wierzę, że może nie na te, ale na następne święta, wypijemy za wszystkie błędy, uśmiechy i stare czasy.

'Tyle chwil za mną, ale czekam na jedną - zasiądziemy przy tym stole napewno.'