A

facebook | [email protected]

KONKURS  

Bywa, że los rzuca nas ponownie w miejsca, których nie spodziewaliśmy się już zobaczyć. Oddala od tych, które wydawały się nam pisane. Zbyt często przegapiamy ważne momenty. Zakładamy błędnie, że będą jeszcze tysiące podobnych okazji.

 Halo, halo, kochanie, chciałbym ci powiedzieć, że dziś bez zmian. Jest tak jak wczoraj, jak przedwczoraj i trzy dni temu. Ledwo otworzyłem oczy i już tęsknię.

 Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.

 Jednocześnie chcę i nie chcę Cię spotkać. Boję się spojrzeć Ci w oczy, ale zastanawiam się co mogłabym w nich zobaczyć. Wycięłam Cię już z życia, ale nie z siebie, nie z głowy, nie z myśli.

Siedziałam na krawężniku w opuszczonej dzielnicy miasta. Toczyły się tam jedynie liście popychane przez wiatr Ze łzami w oczach, bit w uszach dusze leczył. Czekałam na Ciebie, tęskniąc za smakiem Twoich ust i ciepłem jakie biło od Ciebie, kiedy siedzielismy w siebie wtuleni. Chciałam usiąść na Twoich kolanach, a nie na zimnym krawężniku, i opowiedzieć jak mi bez Ciebie ciężko i źle i jak wspomnienia Naszych chwil kłują mnie w serce.

Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy.

Kocham spać. Moje życie ma skłonność do rozpadania się na kawałki, kiedy jestem obudzona.

Samotność nie jest naturalnym stanem; wszystko wokół występuje w parach  poduszki w sypialni, palniki w kuchence, a nawet baterie w latarce. Samemu może i dobrze się mieszka, ale zasypia fatalnie.

Mężczyzna zawsze powinien dotykać kobiety tak, jak gdyby to był pierwszy i ostatni raz.

Ciało pamięta przelotny dotyk, parę godzin bycia z kimś zostaje na lata. Zapach włosów, potu, wilgotności, przypływa znikąd w środku dnia. W inżynierii nazywa się to pamięcią plastyczną materiału, w chemii pamięcią substratu. W życiu - tęsknotą.

W każdym związku - na początku, w połowie czy pod koniec - następuje taka chwila, w której wszystko zależy od jednego słowa albo zdania. Czasem jedno spojrzenie potrafi odbudować związek lub zburzyć go raz na zawsze. 

Miłość, nienawiść. Dzieli je taka cienka linia. 

Każdy wybiera swoją własną drogę. Wartości i czyny określają kim jesteśmy. 

Co mnie nie zabije, to mnie wzmocni, mówi jeden z najgłupszych sloganów psychologicznej nowomowy, bo to, co mnie nie zabije, może mnie zmienić - na długo albo na zawsze - w żyjącego trupa z wypalonym środkiem i pozorem ruchu. 

Nie lekceważ uroku ciemności. Nawet najczystsze serce może się mu poddać. 

Będziesz myśleć, że ból nigdy się nie skończy, ale skończy się. 

Nasze czyny zmieniają rzeczywistość, ale musimy z tym żyć. 

Wreszcie nie żałuję dnia nim się zaczął.