Iwona

FANPAGE  ASK PYTANIA [email protected]

Nie ma wiary, nie ma przyszłości!

w głębi duszy pozostaniemy niezwyciężeni

Gdy twój świat się zapada i leży w gruzach, tracisz część siebie. Nie wszystko, niestety. Jedna połowa, ta najlepsza, umiera. Druga połowa żyje dalej.

Choć nie da się przewidzieć przyszłości, czasem człowiek czuje jej obecność tuż przed sobą, ciemną i nieznośną, tylko czekającą by go wchłonąć.

W końcu przestajesz już nawet czekać. Po prostu wiesz, że nie przyjdzie.. Jedyne co jesteś w stanie teraz czuć to bezsilność, tak potworna, że ogarnia każdy zakamarek twojego bezbronnego ciała z osobna. A ty nie robisz nic, mimo że najchętniej zadzwoniłabyś do Niego i powiedziała Mu jak bardzo Go nienawidzisz, za to że tak szybko zrezygnował z ciebie. Najpierw oswoił twoje serce, a następnie porzucił je, jak nic nieznaczący przedmiot, który stał się zbędny. A przecież tak wiele razy zapewniał, jak pragnie cię mieć..

Zabierz mnie nad morze. spacerujmy po plaży przy zachodzącym słońcu. całuj mnie wtedy bez opamiętania. przytulaj, przecież wieczory są bardzo zimne. gładź moje włosy i całuj w czoło bym czuła się bezpieczna. rozmawiajmy o przyszłości, przecież będzie piękna. słuchajmy szumu fal stojąc wtuleni w siebie na pobliskim molo. biegaj za mną, gdy uciekam i unoś do góry, gdy zdołasz mnie złapać. kochaj mnie tak ogromnie mocno. całuj do utraty tchu, bym czuła, że Ci zależy. upewniaj mnie o uczuciach, którymi mnie darzysz i wracajmy do tego miejsca co rok. miejmy swoje własne miejsce, gdzieś gdzie panuje spokój. bądźmy ze sobą pomimo wszystkiego, przecież wiesz, że cholernie mi zależy.

Wiem tylko, że kocham Cię zbyt mocno by odejść.

- Po co właściwie masz marzenia? - Wiesz.. niejednokrotnie rozpromieniają.

Źle zbudowany dom można rozebrać i zbudować od nowa, ale źle wychowanego człowieka nie da się wychować drugi raz.

Jeżeli chce się być kocha­nym, to na­leży umieć kochać więcej niż jedną osobę. Miłość jest uczu­ciem zbyt sil­nym by og­ra­niczać się do po­jedyn­czej jed­nos­tki, a gdy og­ra­nicza się do jed­nos­tki, nie można naz­wać te­go miłością. Miłości nig­dy nie zab­raknie, więc nie ma pot­rze­by oszczędzać jej tyl­ko dla jed­nej osoby.