Iwona

FANPAGE  [email protected]  ASK PYTANIA

Żeby móc iść naprzód, muszę wiedzieć, że ktoś tu będzie na mnie czekał, gdy okaże się, że obrana droga nie jest moją drogą.

Prawdziwy mężczyzna to taki, który wytrzyma całe życie z kobietą, której powiedział tak, aż do śmierci z tobą.

Wiem, że jest dupkiem ale wolę, żeby był moim dupkiem, nie innej.

Cel - zadanie które wyznaczamy naszym marzeniom.

Bo trzeba marzyć i myśleć choć świata nie pomalował Disney.

Garść marzeń w ręce, kilka niespełnionych snów w umyśle i myśli,

że podbije jego serce.

Bywa tak, że gdy dużo dajesz, a w zamian nie dostajesz tak naprawdę nic, budzisz się pewnego dnia i stwierdzasz, że jest ci bez różnicy. Że w sumie jesteś tak wyprany z uczuć, że nie masz ochoty na żadne interakcje danego typu. Z kimkolwiek. I wtedy jedyną rzeczą, która może wyciągnąć cię z tego jest cała lawina uczuć od kogoś innego. Coś, co tyle czasu oddawałeś ty, tak że teraz nie zostało ci nic. Chcesz czyjegoś czasu. Tego samego, który kiedyś przeznaczyłeś dla drugiej osoby Ty.

Jedyną dopasowaną do mnie osobą jestem ja sama. We własnym towarzystwie czuję się aż przerażająco swobodnie, bez maski na twarzy, bez pozy, którą muszę utrzymywać. Mogę śmiać się z nieśmiesznych żartów, usypiać na prześmiesznych komediach. Tak właściwie mogę robić wszystko, łącznie z posiadaniem własnego zdania, które zazwyczaj jest mi trudno eksponować nie posługując się słowem pisanym. I chociaż nie cierpię samotności, która tak dotkliwie przeżera mnie swoją kwaskowatością, to lubię te momenty kiedy jestem tylko ja i słowa piosenek, które wybieram, chwyty gitarowe, które sama odgrywam, kroki, które sama pragnę przejść. I teraz jest dobrze, bo zmęczyłam się już głupotą, która w niektórych osobach towarzyszyła mi aż w nadmiarze. Ale teraz kiedy zostałam tylko ze swoją pustką chciałabym, żeby za mną tęsknili. Bo przecież byłoby bez sensu gdybym tylko ja, w mojej antagonistycznej naturze, chciała mieć przynajmniej część z nich znowu przy sobie.

I na­wet jeśli przyj­dziesz - nie zauważę. Zmęczyło mnie czekanie.

Czasem trzeba uciec. Niespostrzeżenie, nagle, bez zapowiedzi, by nikt nas nie zatrzymał. I nigdy nie wracać. Bo inaczej zatoczymy koło, wciąż będziemy chcieli odejść jednocześnie wracając.

Potrzebuję odpoczynku od emocji, od pulsującej we mnie krwi, od nabrzmiałych żył, napiętych mięśni, od pompujących życie płuc