#54

Bóg bardziej nam Ciebie DAŁ niż zabrał. jestem spokojna o niebo dla Ciebie. Ale teraz ja zwyczajnie, po ludzku, nie umiem poradzić sobie z tą sytuacją... Nie mogę się uczyć, spać, czytać książki, słuchać muzyki... Rozbicie. Ale wiem, że jesteś bezpieczny.

Gdy ktoś kiedyś zapyta mnie kto jest moim ulubionym świętym, na pewno odpowiem, że Ty.

W pośpiechu wchodząc na cmentarz zawsze odwiedzam dwa groby. Od środy będę chodzić jeszcze do Ciebie.

Z ręką w kieszeni, z reklamówką w drugiej ręce, w kantach, czarnej kurtce, czasem w szaliku w paski, z usmiechem na twarzy, szybkim krokiem po chodniku przy głównej drodze w niedzielne przedpołudnie. Będę Cię widzieć.

Może przesadzam, ale ciężko się rozstać z kimś, kto po ludzku nie powinien schodzić z tego świata. Chce tak jak Ty, ale na razie nie potrafię.