Myślami zbyt często wracamy do przeszłości,  w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą  niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy  się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca  potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co  kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy,  upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i  znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy  jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak  mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

I powiedz sam, która pokocha Cię tak, jak ja? Która będzie uwielbiała Cię głównie za Twoje wady? No powiedz, która nie będzie chciała w Tobie nic zmieniać? Właśnie, nie znajdziesz drugiej takiej idiotki. Zostaniesz sam.