Ociemniali

Dusza nieludzka, samotną.. istnieje w środku człowieczych niedopałków widoczna w księżyca zmierzchu krwi spijana namiętnie ponętną wargą Oni nigdy nie śpią czając się w lesie szaleńczych urojeń patrzą.. ciągle patrzą lecz...Ty nie widzisz ślepcu pozbawiony zmysłu impulsywności głuchy na melodię grozy idziesz wciąż nie wiedząc kto jest prawdziwą matką nocy, oni śledzą każdy ruch twój beznadziejny westchnieniem tak konspiracyjnym faszerują strachem istoty dzienne aktorzy....zaiste, by zgłębić tajemnice niepojęte tylko wam.. Oni wiedzą ... jeśli.. kiedykolwiek zastanawiałeś się nad sensem istnienia brzemię taszczone przez zamkowych pisarzy wiecznym atramentem wyryte w pamięci, pomyśl, że wolałbyś nie wiedzieć...tak lepiej droga wybrana w życiu raz jeden czasem bywa jednokierunkowa nie ma od niej ucieczki, brak jest też odwrotu często patrzę jednak na was obserwując ukradkiem ludzkie odruchy codzienność skąpana rutynową sielanką w powietrzu rozmyte alabastrowe okruchy.