melancholia .

Biegnę chodź nie wiem dokąd .
Widzę gdzieś w oddali promyk słońca , chce go dotknąć , chce poczuć jego rozgrzewające ciepło , ale gdy tak chce go dogonić on ucieka .
Nie czuje już sił lecz biegne , nie mogę pozwolić żeby pochłonęła mnie ciemność , słychać tam jęki ludzi którzy stracili swe życie , wypuścili je z rąk i pozwolili by otoczyła ich ciemność , a ja ?
Ja sama prawie swoje życie wypuściłam z dłoni , staram się je spowrotem poukładać , scalić w jedną całość lecz nie jest to proste gdy na każdym kroku napotykasz przeszkode .

Mój wiersz . To chyba troche opisuje mnie , czegoś się boje chociaż samaa nie wiem czego , biegne i nie przywiązuje się do niczego , nie ma w moim życiu nic trwałego , większość to ulotne chwile które w końcu znikają i zapominam o nich .


A więc mam na imię Daria , nie oceniaj mnie po tym jak wyglądam , jaki mam styl , spróbuj mnie poznać bo przecież pod warstwą zewnętrzną mogę skrywać piękno duszy , nie wiesz jaka jestem póki nie postarasz się mnie poznać nie ?
Uwielbiam fotografie , jest to moja pasja która pomaga mi utrwalić chodź na chwile piękne chwile które już nigdy nie wrócą , należą do przeszłości . Drugą pasją są wiersze , inspirują mnie , pokazują piękne rzeczy których na codzień nie dostrzegamy , pomagają zobaczyć coś co pozornie może być mało ciekawe , wlewają do duszy wrażliwość , spostrzegawczość na tak wiele spraw . Sama piszę wiersze , no może coś na kształt wierszy , przelewam w ten sposób swoje uczucia , moje marzenia i przemyślenia . Może jestem inna , nie jestem śmiałą , rozgadaną i ładną dziewczyną . Nie skreślam ludzi po tym jak wyglądają bo każdy człowiek zasługuje na szanse . Nie jestem często akceptowana lecz mam swój świat i swoje kredki . Dla swoich przyjaciół jestem w stanie zrobić wszystko , to oni każdego dnia mnie motywują by wstać z łóżka i coś zrobić , bez nich byłabym nikim , to tacy wspaniali ludzie którzy akceptują mnie z wadami jak i zaletami .

To taki mały rąbek mnie , jeśli chcesz mnie poznać , napisz : )