Tak bardzo chciałam być z tobą
Mój aniele moje niebo
Ile jeszcze będziesz ranić...

Byłeś miłością w moim życiu
Tak bardzo chciałam być z tobą
Mój aniele moje niebo
Już nic nie czuje do ciebie
Byłe miłością w moim życiu
To jest prawdziwa tajemnica
Znalezione wszystko spalone
Moje serce zamieniło się w lód

Ile jeszcze będziesz ranić...

Blisko śmierci
Żyję pośród ludzi.
Czasem świat mi się już nudzi,
Życie daje mi w kość,
Wprowadza mnie to w szał i złość,
Sięgam po ostre narzędzie,
Nacinam się nim prawie wszędzie.
Oczy same się zamykają,
Nikogo i nic nie poznają.
Widzę jasność wielką niby promienie słońca,
Czy doczekałam się życia mego końca?
Po co mnie trzymać na tym świecie?
Jestem niepotrzebna,
wyrzućcie mnie jak śmiecie!
Nagle, jasność zanika, co się dzieje?
Czemu ja dalej istnieję?

Potrafię być słodka jak miód..
i zabójcza jak trucizna..
Potrafię kochać..
i nienawidzić..
Potrafię być wesoła i szalona...
ale jak trzeba jestem smutna i spokojna...
Potrafię za prawdziwą przyjaźń oddać życie....
ale jak ktoś mnie zawiedzie potrafię znienawidzić...(choć nie zawsze)
Potrafię być otwarta jak księga....
a czasami zamknięta i tajemnicza....
Potrafię rozbawić i pocieszyć......
ale jak ktoś mnie rani potrafię zniszczyć mu życie...
Potrafię cieszyć się z wszystkiego.....
ale mogę tez załamać się przez mały drobiazg.....
Potrafię być szczera aż do bólu...
ale wiem kiedy należy milczeć...
Potrafię wysłuchać i zrozumieć...
ale sama też czasem potrzebuje zrozumienia.....
Potrafię bawić się do upadłego...
ale uczę się trudnej sztuki jaką jest życie, które nie zawsze jest tak kolorowe jakbyśmy tego chcieli.