ehh... ta miłość.. Kocham Cię

Hey na zdjątku jak widać jesteśmy My zakochana w sobie na zabój para... zdjątko robione w sobotę na spacerze przez moją  małą szwagierkie....

Weekend minął mi zajefajnie, bo oczywiście z moim mężusiem... Godzinne pogawędki z teściową, nocne spacery, wieczorne wygłupianie, długie wylegiwanie się w łóżku, wieczne przytulanie, tysiące buziaków dziennie, nieodstępowanie się na krok, wieczorne czekanie w łóżku aż przyjdzie z łazienki, nocne rozmowy do bardzo późna, wygłupianie się w łóżku, moje głupie pomysły, zasypianie ze świadomością, że on jest obok mnie, zasypianie i budzenie się w jego ramionach, mówienie sobie ile się da  kocham Cię , robienie wspólnie obiadu, wspominanie jak to było na początku. Jeden krótki weekend a tyle się działo, mogłabym opowiadać o tym z dobry tydzień...

W nocy z soboty na niedziele obudziłam się i nie mogłam zasnąć. Patrzyłam się jak on koło mnie śpi, wpatrywałam się w niego jak w jakiś obrazem, głaskałam go po twarzy, popłakałam się,(tak popłakałam się ze szczęścia, że go mam, że jest koło mnie, że mogę się do niego przytulić dać mu buzi) całowałam go, on nic o tym nie wiedział, spał wtulony we mnie jak małe dziecko w swoją mamę.. patrząc na niego zdałam sobie sprawę z tego jakie ja mam szczęście, że go mam. Patrzyłam, płakałam, całowałam go, zastanawiałam się dlaczego on ze mną w ogóle jest.. Zaczął gonić mnie sik, no to chciałam iść do toalety, gdy wstawałam on się obudził, złapał mnie za rękę i trzymał tak mocno jakbym miałam mu gdzieś uciec, przysunął mnie do swojej twarzy dał mi buzi i powiedział :  kocham Cię Żonko ja mu odpowiedziałam, że też go kocham i poszłam.. Gdy weszłam do łazienki popłakałam się ze szczęścia, że on jest, że jestem gdzie jestem.. gdy wyszłam on jeszcze nie spał czekał na mnie tak jakby się bał, że nie wrócę.. położyłam się on wtulił się we mnie i usłyszałam wtedy :  kochanie nie jedź do domu, proszę, ale ja niestety musiałam jechać bo jest szkoła ta zasrana, pojebana szkoła... on zasnął ja nadal nie mogłam spać, głaskałam go po głowie i zdałam sobie sprawę, że za kilka godzin mnie już przy nim nie będzie przytuliłam się do niego tak mocno jak tylko potrafiłam i nie wypuszczałam go z mych ramion.. bałam się, że to wszystko mi się śni, bałam się, że w końcu się obudzę i będę sama.. w końcu zasnęłam.. gdy się budziłam cały czas go przytulałam, nie wypuszczałam go z ramion, nie chciałam... on też cały czas był przytulony do mnie, podejrzewam, że czuł to samo co ja.... Rano obudziłam się przytulona do mężczyzny swojego życia byłam szczęśliwa, ale zarazem było mi smutno bo wiedziałam, że to niedługo zniknie... Nadszedł czas rozstania, ja się popłakałam, nie mogłam wytrzymać. Przyjechałam do domu, byłam przybita, położyłam się do łóżka, płakałam ( ale tym razem z tęsknoty)pisałam z nim smsy, płacz mnie tak zmęczył, że nawet nie wiem jak zasnęłam, w nocy szukałam go po całym moim łóżku, rano obudziłam się z ręką na drugiej połowie łóżka, tak jak bym go przytulała.... Jest mi źle bez niego.. Zajebiście mi źle....