Człowiek jest kruchym stworzeniem. Nie wie czego tak naprawdę oczekiwać po sobie. Z jednej strony zastanawiamy się nad czarnym, z drugiej oczekujemy białego. Do wszystkich teorii można dołożyć nową, ciekawą i tajemnicza jak poprzednie, jednak przerażającą, mianowicie wszystko można zinterpretować dwuznacznie. Począwszy od słów, wyrażeń poprzez gesty i zachowanie. Jak więc możemy dostosować się do innych skoro nie znamy najważniejszych elementów? Jak możemy sądzić, dywagować, zakładać skoro nie odgadnione są intencje? Zazwyczaj interpretujemy po naszej myśli, wszak nikt nie jest w gruncie rzeczy masohistą. Robimy to, aby podłapac jakis bodziec, który daje kopa do dalszego działania. Ale czy to nie jest złudne? Kolejna zagadka, kolejna przeszkoda. Kontakty międzyludzkie są jednym wielkim torem, który zatacza koło. Potykamy się o płotki, głazy, coraz to nowe nierówności, a gdy dotrzemy do końca okazuje się, że potrzebne jest jeszcze jedno okrążenie i zaczynamy zabawę od nowa. Jak możemy więc zakładać? Mamy polegać na intuicji na instynkcie? Bez wyrachowanego myślenia, bez zakładania? Mamy liczyć na łut szczęścia na uśmiech losu? Pytania i zaprzeczenia, problemy i negacje...