Wiele osób nie rozumie tego ile przeszłam by stać się tym kim jestem. Strata przyjaciółki, która jest ileś kilometrów ode mnie, chodzenie do znienawidzonej szkoły to już wystarczająco dosyć jak na moje nerwy, ale i tak nikt mnie nie rozumie. Ludzie to ludzie, jednak chamstwo niektórych z nich przerasta wszystko. Nie potrafią zaakceptować człowieka takiego jakiego jest, najpierw należy poznać i nigdy nie oceniać. Każdy na swój sposób jest wyjątkowy i powinniśmy się z tego cieszyć, że nie jesteśmy tacy sami. Ja nadal próbuję siebie zaakceptować, staram się jak mogę, ale zawsze jakiś człowiek próbuje  zniszczyć to o co tak bardzo walcze. Odnoszę wrażenie, że ludzie mają gdzieś uczucia innych. 

Chyba będę musiała pożegnać moje włosy, które zapuszczałam jakieś 3 lata i wrócić do krótkich, bo jakiemuś idioce zachciało się pobawić w fryzjera na lekcji i  podciąć mi włosy z  tyłu...

Życzę miłego tygodnia miśki :*