O sobie: Jest w nas coś, co nie do końca odpowiada ogólnie przyjętym normom, zasadzie „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Pociągają nas nie te rzeczy, co trzeba: lubimy pić, jesteśmy leniwe, nie mamy boga, polityki, idei ani zasad. Jesteśmy mocno osadzone w nicości, w swego rodzaju niebycie, i akceptujemy to w pełni. Nie czyni to z nas osób zbyt interesujących. Nie chcemy być interesujące, to zbyt trudne. Pragniemy jedynie miękkiej, mglistej przestrzeni, w której możemy żyć, i jeszcze żeby zostawiono nas w spokoju. Z drugiej strony, kiedy się upijamy, krzyczymy, wariujemy, tracimy panowanie nad sobą. Jeden rodzaj zachowania nie pasuje do drugiego. Mniejsza z tym.
