:(

Życie z nerwicą lękową jest przerąbane. 
Nigdy nie wiesz co i gdzie Cię uderzy.. i z jaką siłą.

Ostatnio mam tak, że w ciągu dnia robi mi się słabo. 

Dzisiaj wracałam z bawilandii z córeczką i Pawłem.

Kilka razy musiałam zjeżdżać na pobocze, bo nie wiedziałam czy 

dojadę. Miałam ochotę wyć, tak strasznie emocje mną szarpały. Jak córka zasnęła dałam upust emocjom 

i po prostu się rozpłakałam jak małe dziecko.. 

Po czym wzięłam się w garść, wytłumaczyłam sobie, że nic mi się nie stanie 

i dojechałam. Nie wiem jak, ale dojechałam do domu. Uwierzcie mi,

na miejscu dziękowałam Bogu, że wróciliśmy cali i zdrowi.