Dodano: 7 LIPCA 2007
Marzenia
Marzenia
Humaniści: ( dół, od lewej) Ja, Majkel, Czerwin, Maryna, Ania W. i Ania M.
(góra od prawej),Gosia G., Gosia I., Asia i kawałek włosów Alicji. A i z tyłu blond Kasia. Zdjęcia robione podczas I Festiwalu Teatralnego "Łaknienia" 2007. Nie zajęliśmy nic, ale nie to było ważne.
Zdjęcie zrobione przez Tatę Ani M.
Marzenia trzeba spełniać. Czasem boli, czasem ciężko. Ale za to jaki efekt.
Dlatego szukam, szukam i szukam. I znajdę. Przegapiłam trochę tu w mieście, ale dam radę. Znajdę gdzieś w innym.
A marzeń mam dużo i niektóre wypaczone. Ale moje. I marzeń nikt mi nie zabierze. Ktoś tylko może je przyćmić. Ale nie zabrać.
Takie male i duże. Takie, które chcę spełnić i takie, które są, żeby były. Są też takie nieosiągalne. Których wiem, że nie uda mi sie spełnić.Ja tak mam. Czasem. Dobrze, często. Marzyłam kiedyś o drzewie w ogrodzie. Takim duuużym. Ale na takie duuuze to potrzeba duuużo lat przecież.Któregoś dnia, po burzy takiej silnej przyniosłam z siostrą do domu patyk. Bo taki śmieszny był, powykręcany. Nowoczesna sisotra stwierdziła, że zrobi z niego choinkę. Po świętach patyk znów stał się patykiem. Wciąż stał w naszym pokoju. Przy wiosennych porządkach uznałyśmy, że można go wyrzucić. Wycięgnęłam go z wiaderka, a tu szok - korzenie. No to co, do ogródka. I tak zapomniało mi się jakoś o nim. I dopiero wczoraj zauważyłam, ze to już duuuże drzewo. Nie wiem, ile lat tam rósł. Ten patyk.
17 lat. To tak dziwnie. Czuję się taka... nie wiem. Dorosła, to za dużo powiedziane. O wiele za dużo. Ale w każdym bądź razie nie czuję się dzieckiem. Tylko tak. Hym. Jestem odpowiedzialna za dużo rzeczy. Już nawet nie o zuchy chodzi. Choć to też. Ale to ostatnio coraz mniejsza część mojego życia. I jakoś nie jest mi z tym źle. Z wyjazdem siostry przybyło mi noych obowiązków. I dom zrobił się jakby większy. I taki... pusty. Nie tęsknię póki co.
Tata dzwonił. Zapytał sie, czy cieszę się szczęściem. Odpowiedziałam, że tak. Wiec coś z tego być musi.
Jest ściana i nie zniknie, ale może zmaleje, do minimum? W każdym bądź razie miło.
Pojedynek damsko - męski;> Zobaczymy;>
Piosenka na dziś - Greenday - Give me Novacaine.
(góra od prawej),Gosia G., Gosia I., Asia i kawałek włosów Alicji. A i z tyłu blond Kasia. Zdjęcia robione podczas I Festiwalu Teatralnego "Łaknienia" 2007. Nie zajęliśmy nic, ale nie to było ważne.
Zdjęcie zrobione przez Tatę Ani M.
Marzenia trzeba spełniać. Czasem boli, czasem ciężko. Ale za to jaki efekt.
Dlatego szukam, szukam i szukam. I znajdę. Przegapiłam trochę tu w mieście, ale dam radę. Znajdę gdzieś w innym.
A marzeń mam dużo i niektóre wypaczone. Ale moje. I marzeń nikt mi nie zabierze. Ktoś tylko może je przyćmić. Ale nie zabrać.
Takie male i duże. Takie, które chcę spełnić i takie, które są, żeby były. Są też takie nieosiągalne. Których wiem, że nie uda mi sie spełnić.Ja tak mam. Czasem. Dobrze, często. Marzyłam kiedyś o drzewie w ogrodzie. Takim duuużym. Ale na takie duuuze to potrzeba duuużo lat przecież.Któregoś dnia, po burzy takiej silnej przyniosłam z siostrą do domu patyk. Bo taki śmieszny był, powykręcany. Nowoczesna sisotra stwierdziła, że zrobi z niego choinkę. Po świętach patyk znów stał się patykiem. Wciąż stał w naszym pokoju. Przy wiosennych porządkach uznałyśmy, że można go wyrzucić. Wycięgnęłam go z wiaderka, a tu szok - korzenie. No to co, do ogródka. I tak zapomniało mi się jakoś o nim. I dopiero wczoraj zauważyłam, ze to już duuuże drzewo. Nie wiem, ile lat tam rósł. Ten patyk.
17 lat. To tak dziwnie. Czuję się taka... nie wiem. Dorosła, to za dużo powiedziane. O wiele za dużo. Ale w każdym bądź razie nie czuję się dzieckiem. Tylko tak. Hym. Jestem odpowiedzialna za dużo rzeczy. Już nawet nie o zuchy chodzi. Choć to też. Ale to ostatnio coraz mniejsza część mojego życia. I jakoś nie jest mi z tym źle. Z wyjazdem siostry przybyło mi noych obowiązków. I dom zrobił się jakby większy. I taki... pusty. Nie tęsknię póki co.
Tata dzwonił. Zapytał sie, czy cieszę się szczęściem. Odpowiedziałam, że tak. Wiec coś z tego być musi.
Jest ściana i nie zniknie, ale może zmaleje, do minimum? W każdym bądź razie miło.
Pojedynek damsko - męski;> Zobaczymy;>
Piosenka na dziś - Greenday - Give me Novacaine.
Komentarze
gurumis
Miś koło 4 sierpnia wracam do Gryfic to wpadnę do Ciebie i pójdziemy na obiecane lody :)
08/07/2007 15:21:10
Użytkownik usunięty
ehh...widze ze interesujesz sie teatrem...?;>
od ilu lat juz grasz...?;>
ja tez gralam w teatrze i jezdzialam na rozne przeglady i festiwale...ktore wpominam bardzo dobrze:)
a fotki masz tutaj bardzo fajne;d
pozdrawiam;*
od ilu lat juz grasz...?;>
ja tez gralam w teatrze i jezdzialam na rozne przeglady i festiwale...ktore wpominam bardzo dobrze:)
a fotki masz tutaj bardzo fajne;d
pozdrawiam;*
07/07/2007 22:25:35
~martus
a ja właśnie mam wrażenie, że tylko wszyscy w koło się starzeją a ja ciągle jestem taka mała, młoda, najmłodsza.
kocham miś:*
kocham miś:*
07/07/2007 21:47:12
~ania
to był drugi festiwal;P to prawda, że nic nie wygraliśmy, ale zrobiliśmy bardzo dobre wrażenie na wszystkich, nawet na panu-specjaliście-od-teatru z Wrocławia:) więc nie było z nami źle;) fajne wspomnienia, nie powiem.. brakuje mi trochę tego wszystkiego. i tęsknię za naszym kochanym humanem, oj jak tęsknię..
07/07/2007 20:31:02
taiffun
A ja dziecinnie, coraz bardziej. ;] Wpadnij w wakacje to Cię odmłodzimy. :P
07/07/2007 19:38:10
