Po rajdzie

Na rajdzie (sobota) przywalił się do nas jakiś gość. Myślałyśmy, że to znajomy którejś z nas, a potem się okazało, że ni cholery.

Któraś z dziewczyn: Z której jesteś klasy?

Gość: Z IF...

Ja: Ee, zaraz, a kto ty w ogóle jesteś?

*zonk*

Gość: Piotrek...

<ściana> No, super.

Przyczepił się jak rzep i zgubić go nie mogłyśmy, dopiero delikatne wyjaśnienie, że w las idziemy za potrzebą (ta, jasne), pomogło nam uzyskać trochę spokoju. Nawet chamskie komentarze i piorunujące spojrzenia nic nie dały.

Nie wiem czy my jakichś dziwnych ludzi przyciągamy czy co, ja dziś szczęścia nie miałam i rozpoznał mnie w szkole. Z wyglądu koleś strasznie źle mi się kojarzy, brakuje mu tylko tlenionych, blond włosków na 3mm. Z Łodzi się sprowadził po Sylwestrze, dlatego go nie kojarzyłam nic a nic, no a on mnie niestety tak. Po rajdzie skojarzył jeszcze lepiej. A te dziewuchy jak tylko zobaczyły, że mnie odnalazł, zrobiły wrotki i jeszcze mi pokazywały za jego plecami, że mam być cicho - skomentowałam to głośno, ale do nich nie podszedł. Nawijał dalej coś do mnie.

Po dzwonku zmyłam się szybkim krokiem w stronę schodów, zarejestrowałam P. stojącego koło nich, ale nie zwróciłam większej uwagi, tylko był wrzask "Zostawiłyście mnie kurwa!". No tak - to się szczęście nazywa.

No i rymowanki rodem z rajdu, jedna układana wspólnie (dziczna - związana ze skrzyżowaniem szlaku z drogą szybkiego ruchu dla dzików).

1. Proszę państwa - oto miś!

Miś jest bardzo grzeczny dziś.

Może państwu łapkę poda...?

Nie chce podać?

A to chuj!

2. Dzik jest dziki,

dzik ma pchły,

dzik ma bardzo ostre kły.

Kto spotyka w lesie dzika,

ten chce z dzikiem iść na ćmika.

Inteligencja tryska bokami ;pp. All rights reserved ;)).