Edukacja

"nie ma się czego bać!"

Wszyscy tak mówią na początku.

Szkoła to bardzo dziwne miejsce. Jej zadaniem podobno jest rozwój młodych umysłów chociaż jak dla mnie to ona uwstecznia, a nie rozwija. każdy budynek szkoły to taka fabryka klonów, która ma za zadanie wypuścić jak najwięcej "normalnych" osobników.

Skupmy się może na tym stwierdzeniu "normalny". Kto jest normalny w naszych czasach? Albo inaczej, skąd oni wiedzą jak ma wyglądać normalny człowiek? Mają kogoś na kim się wzorują? Jakiś Jan Kowalski z Pipidówy Dolnej? Jeżeli istnieje taki człowiek to z chęcią go poznam, albo chociaż przeczytam o nim książkę (Miała by bardzo zacny tytuł "Normalny człowiek"). Zauważyłam, że nienormalny jest ten kto używa swojej głowy i nie idzie za stadem jak dobra "normalna"krówka, która nie wie, że właśnie zmierza do rzeźni. Kolejną wadą "nienormalnego" człowieka jest myślenie! O tak, bo dobry człowiek to obywatel, a dobry obywatel to taki, którym można łatwo sterować, a najlepiej się steruje osobami, które idą tylko po to by iść, a więc mało co myślą,  w końcu oni są "normalni" i ich trzeba prowadzić za rękę jak małe dzieci. Z tymi dziećmi to dobre stwierdzenie. Zauważcie, że czasami tłumacząc coś komukolwiek "normalnemu" on gdy tego nie rozumie to odwraca głowę albo otwiera usta, chce tak jakby od tego uciec, tak jak małe dziecko.

Normalność według mnie to właśnie odmienność. Nie jesteśmy podobno zwierzętami, czyli nie musimy iść za pierwotnymi instynktami i słuchać się hormonów. Pamiętajmy, że nasz mózg jest większy i możemy go rozwijać w odróżnieniu od kotków, piesków, małp czy szczurów. Znamy różnicę między dobrem i złem. Potrafimy wymyślać nowe przedmioty czy nowe teorie na temat wszechświata. Właśnie filozofia jest czymś co udowadnia, że nie jesteśmy zwierzętami, bo czy zwierze będzie rozmyślało nad tym jak się stało to, że ono tutaj jest? Tylko człowiek jest w stanie wymyślić tysiące teorii na temat powstania wszechświata.

Ludzie mający problemy z własną psychiką czasami nie są nienormalni, są po prostu zbyt świadomi otaczającego nas świata. Gdy się jest "normalnym" to świat jest bardziej zamknięty w sensie obszaru. Myśli się zazwyczaj o tym co się chce zjeść na obiad, o problemach w pracy, w szkole, o partnerach, o ciuchach, o rzeczach i  o innych pierdołach, które są tylko rzeczami drugorzędnymi w życiu, a jednak dla "normalnych" ludzi sa na tyle ważne by sobie nimi wciąż zaprzątać głowę. (Teraz wejdę w skrajność) Myślą wyłącznie o pieniądzach, o bycie doczesnym, o tym by mieć jak najwięcej, ale tak naprawdę to im wcale nie będzie potrzebne jak już umrą, bo co? Nie kupią sobie w czyśćcu cocacoli za funty, dolary, złotówki, euro czy korony. Będą po prostu gnić tak jak i ich pozostawione pieniądze, chyba, że zostaną one przekazane kolejnemu pokoleniu zachłannych "normalnych" ludzi, którzy będą się cieszyć ze śmierci swojego pobratymca.

Życie jest śmieszne. Robi się tyle, a i tak nie ma się nic na końcu.

Słowa KURCIKA na dziś;

A ten krótki postój, który nazywamy życiem i którym tak się strasznie martwimy, to nic innego jak tylko niewielka weekendowa odsiadka w pudle w porównaniu z tym, co przyjdzie wraz ze śmiercią.