Kolejne stęsknione godziny, zegar tyka niemiłosiernie, z każdą sekundą coraz gorzej się czuję. Jakby brakowało powietrza. Szklana iluzja zmniejszającego się pomieszczenia. I stało się - utknęłam we wspomnieniach. Nagle pokój wypełnia sie Twoim zapachem, niemal mogę Cię dotknąć. Ze skrajności w skrajność, jak na rollercoasterze. Raz burze - raz stokrotki. Kochanie - ja chcę być Twoją stokrotką.
- Chętnie spróbowałbym tego z Tobą.
- Czym jest to - zapytała.
- Przyszłością.
- Chętnie spróbowałbym tego z Tobą.
- Czym jest to - zapytała.
- Przyszłością.
52364456Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika 52364456.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
Obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
