'I wish that I could fix it, I could fix it for you

But instead I be right here comin' through'

Jeśli ktoś żyje przeszłością i wspomnieniami tego, co było, jeśli świat nas rozczarowuje to nie on musi się zmienić, to my musimy się zmienić. Trzeba odszukać to, za czym tęsknimy. Znaleźć ludzi, którzy na nowo przyniosą nam ciekawość świata, wprowadzą tam radość i ożywienie. Znaleźć nowe miejsca, gdzie nasze serca będą bić szybciej. Odkryć nowe pasje, które sprawią, że przestaniemy narzekać na nudę, pryskać żółcią, przeistaczać się w zrzędliwe marudy, którym wszystko przeszkadza. To, co jest za nami, jest ważne, ale już minęło. Jedyne, co możemy zrobić, to tworzyć nowe wspomnienia, aż nie zamkniemy oczu na zawsze.

Miej więc cały czas oczy otwarte.

Najtrudniejszą częścią bycia w związku jest wyznaczenie granicy między tym, co twoje, a tym co wspólne. W końcu nigdy nie jest tak, że kiedy zaczynasz z kimś być, nagle przestajesz mieć swoje sprawy i możesz spędzać dni tylko na patrzeniu komuś w oczy. (Uff) Nie unieważnia to twoich planów i aspiracji, nie kasuje znajomości ani codziennych aktywności.

Tylko widzisz, wciąż można traktować sferę osobistą w różny sposób. Są osoby, które konsekwentnie budują wokół niej mury ze słów ja i moje. Wolą spędzać większość czasu oddzielnie. Nie dzielą się przeżyciami. Nie mówią ci, czym się zajmują ani co się u nich dzieje, więc żeby się tego dowiedzieć, musisz posłuchać rozmów z 'ich' znajomymi. Łączy was tylko część wspólnych posiłków i łóżko, ale i tak płynie z tego komunikat: Nie chcę cię w swoim życiu.

Są też osoby, które mają swoje sprawy, ale ci o nich mówią. Wiesz co się u nich dzieje i czujesz się mile widzianą częścią ich życia. Jesteś pierwszą osobą, której zwierzą się ze swoich planów i zadzwonią do ciebie, żeby pochwalić się sukcesem.

Tylko na takie osoby warto poświęcać swój czas, bo rozumieją coś, co wcale nie jest częste,że nieważne kto strzela gole, bo na końcu meczu liczy się wygrana drużyny. Czyli was.

Chciałabym żebyśmy zawsze mieli siłę by zacząć wszystko od nowa. Aby nikt nie zabił w nas nadziei na lepsze, by optymizm był źródłem które nigdy nie wyschnie. By strach przed białą czystą kartką w notesie trwał tylko chwilę i był początkiem fajnej przygody. Byśmy niezależnie od wieku nie bali się być szczerzy przed sobą i światem.

A Ty.. co byś chciał/a?

BĘDZIESZ ŻAŁOWAĆ

Słyszałam to wiele razy.

Tak wiele, że zaczęłam ostatnio zastanawiać się, czy mieli rację? Jeżeli robisz coś, co naprawdę czujesz, że jest dla Ciebie i zgadzasz się z tą decyzją, nie będziesz jej żałować. Myślę, że mamy do czynienia z wieloma 'będziesz tego żałować', bo ktoś nie podjąłby się tego w swoim życiu, ale trzeba pamiętać, że nikt nie przeżyje życia za nas. Tak naprawdę żałować można tych decyzji, które podejmujemy pod czyjąś presją albo ze strachu: przed wyłamaniem się, przed opinią rodziny, przed zaufaniem swojej intuicji i zmierzeniem się z konsekwencjami. Podążając wydeptaną ścieżką nie uczymy się radzić sobie z nieprzewidzianym, a to spotka nas zawsze... lepiej trenować samodzielność, by umieć odnaleźć się w każdej sytuacji.

To, co w relacjach najlepsze ma znacznie większy związek z tym, z kim to się robi, niż co się robi.